Wieg mij

Wieg mij zachtjes

Zachtjes uit mijn slaap

Nu men liegt in elke taal

Wie bedriegt, met welk verhaal

Maakt niet eens meer uit

De nieuwe realiteit

Zit onder mijn huid

Wieg mij

Wieg mij zachtjes

Van arme, kale oorden

Naar warme, ware woorden

Daar waar ik me eerder aan stoorde

Wat ik wegzette als dom en krom

Is nu recht en welkom

Wieg mij

Wieg mij zachtjes,

Maar vertel me de verhalen

Ik wil ze horen, in alle talen

Laat me vinden wat ik vond

Laat me vergeven wat bestond

Neem dan deze oude jas

Die ik al zo lang niet meer pas

Laat me rillen en verstillen

En centreer mij als de zon

Wieg mij zachtjes naar bezieling

Tot ik aankom bij mijn bron

–
Ellen van Velzen