Vloed

Met dichtgeslagen vleugels
onder mijn jas
voel ik me vaak zo opgejaagd
en met alle controles
in de klas
benauwd en ondervraagd

Er wordt mij beloofd
dat ik mag bewegen zoals ík wil
maar van woorden zonder daden
word ik altijd zo stil

Dus als je je afvraagt
waarom ik niet zoveel zeg
is dat, omdat ik op zoek ben
naar een manier, naar een weg

om te laten verstaan
dat ik niet geloof in grenzen
dat die alleen bestaan
in de hoofden van de mensen

Mijn stem stokt in mijn keel
Sta op en doe wat moet
want mijn hart bonst uit mijn hokje
en in mijn ogen wordt het vloed

Meer gedichten en lichte berichten

Opeens

Heb jij nog ruimte

Roodborstje

Feller