Wat zie jij daar vanaf hemelse hoogten 
Wat lees jij tussen de lijnen 
Op jouw luchtige vogelvlucht 
Zie jij het grote verkleinen 
Van bovenaf, houd jij het overzicht 
Blijf jij in evenwicht 
En van jouw vleugels… 
komen klanken 
Galmt steeds jouw levenslicht 

Tunnelvisie vind jij eng 
En ik geef je geen ongelijk 
Jij weet dat je zult blijven leren 
En al lijkt er soms geen weg terug 
Jij verbindt en bouwt een brug 
Tussen de twijfel en de waarheid 
Hoor ik nog steeds jouw melodie 
Niemand brengt jou van de wijs 
Niemand breekt jouw harmonie 

Sommige noten komen later aan 
De mensen kunnen ze wel horen 
Maar niet iedereen kan jou verstaan 
Dus je omarmt de tijd en vertrouwt 
Terwijl je verder aan die brug bouwt 
Je respecteert het jouwe en het mijne 
Gaat door met lezen tussen de lijnen 
Ja, op jouw luchtige vogelvlucht 
Laat jij het ondenkbare verschijnen 

“…op jouw luchtige vogelvlucht
Laat jij het ondenkbare verschijnen” – Het lied van de merel